Thuis in Kluizen
Naar aanleiding van zijn huwelijk met Melanie Pauwels in 1893 ruilt mijn overgrootvader, Ferdinand Gustaaf, Zaffelare in voor Kluizen. Als jong gezin nemen zij hun intrek in een hoeve langsheen de Schildenkenstraat.
In 1911 pacht hij een erf met aangelanden in Pastoorshoek. Zij worden de buren van de pastoors van Kluizen. Sinds die datum woont mijn familie daar ononderbroken.
In 1931, krijgt mijn grootvader, Bernard Evariste, de kans om het erf en de aangelanden te kopen. Een niet voor de handliggende beslissing voor een jonge landbouwer. De hofstede beslaat immers 7ha 11a 20ca. Velen raden het hem af omdat het tenslotte om een grote som geld gaat. Daarenboven is mijn grootmoeder, Valentina Claeys, op dat moment in verwachting van een tweede kind, mijn vader, Roger Petrus. De boerderij had echter potentieel en lag schitterend gelegen aan het kruispunt van Pastoorshoek, Kluisstraat en Schildekenstraat. Mijn grootvader drukt zijn wil door, brengt het hoogste bod uit en wordt zo eigenaar van een "hofstede met aanhangen, land en een kapel."
 ©
Mijn vader vertelde me dat kort na de aankoop Achiel Van de Steene, een kozijn van mijn grootmoeder, uit Canada op bezoek kwam. Toen hij vernam hoeveel mijn grootvader betaald had vertelde hij hen wat ze daarvoor in Canada hadden kunnen kopen. De koop was al gesloten en kon dus niet meer ongedaan gemaakt worden zoniet was de kans heel groot geweest dat het gezin ook naar Canada zou trekken. Vooral mijn grootmoeder leek hierin sterk geïnteresseerd.
In 1936 wordt de oude woning afgebroken en vervangen door een nieuwe. In de jaren '50 wordt op het erf een tweede schuur gebouwd bedoeld als varkenskwekerij. In de jaren '60 neemt de oudste zoon, Robert, het landbouwbedrijf over.
Eind de jaren '60 besloot de gemeente Ertvelde samen met de sociale bouwmaatschappij "De Kleine Landeigendom" een wijk te realiseren in het dorp. Daarbij viel de keuze op een heel groot deel van de aangelanden van mijn grootvader. Door de komst van deze wijk groeide het bewonersaantal sterk en maakten heel wat jonge gezinnen, die vooral in de kanaalzone werken, van Kluizen hun thuis.
Door deze beslissing echter komt de leefbaarheid van de boerderij in het gedrang en wordt mijn nonkel verplicht uit te kijken naar een andere broodwinning. Deze vind hij in Lochristi door er een bloemisterij over te nemen en uit te bouwen.
Naar aanleiding van het overlijden van mijn grootmoeder in 1974 besluiten mijn ouders bij mijn grootvader in te trekken en Waasmunster in te ruilen voor Kluizen.
In de loop der jaren werd mijn grootvader regelmatig verder onteigend omdat de moderne maatschappij, moderne ruime wegen nodig had. De kapel die bij de aankoop nog op het erf stond, kwam eerst buiten het erf te liggen en werd bij de verbreding van de Kluisstraat afgebroken. De overheid heeft tegenwoordig een andere visie op mobiliteit waardoor een deel van de ooit onteigende grond nu een groen parkje voor het huis van mijn ouders is.
| 
©
